... از سينما و

"بمحض برخورد با بزرگترين عشق زندگی ، زمان متوقف می شود - "بيگ فيش

پنجشنبه، آبان ۱۶، ۱۳۸۷



شوالیه سیاه

The Dark Knight - 2008

کریستوفر نولان

http://www.imdb.com/title/tt0468569


افسانه ء باشکوه ِ واقعیت


با دیدن "ممنتو" از همان ابتدا از کریستوفر نولان خوشم آمد. با اطلاع از تحصیلش در رشته ادبیات ، می شد حدس زد در آثارش بعنوان نویسنده – کارگردان می توان دنبال بیشتر از معمول گشت. با "بی خوابی" این حدس به یقین نزدیک شد و با "بتمن شروع می کند" این به باور تبدیل شد. حالا با "شوالیهء سیاه" ورود دلپذیر پیچیدگی های ادبی را از طریق شخصیت پردازی و پیچش خطوط اصلی و فرعی داستان در سینما می بینیم.

"شوالیه سیاه" بتمن را از یک فوق قهرمان کمیک استریپی به یک قهرمان زمینی تبدیل می کند ، پیشتر در زمان نمایش "بتمن شروع می کند" جایی نوشتم که اگر تیم برتون "بتمن" را از لابلای صفحات داستان های کمیک استریپ به پرواز درآورد و جوئل شوماخر او را به پرواز در ماجراهای افسانه ای واداشت ، کریستوفر نولان وی را به زمین آورده و به واقعیت ملموس نزدیک کرده است.

این بتمن با وسایلی که توسط لوسیوس فاکس (مورگان فریمن) برای او ساخته می شود با نصایح پدرانه آلفرد پنی ورث (مایکل کین) به مصاف زندگی (و نه ماجرا) می رود و کمتر با راشل داوز (مگی گیلن هال) رودربایستی های عاشقانه دارد، او حتی برای آرمان ، عشق را از دست می دهد.



"شوالیه سیاه" با آنچه که از یک فیلم سرگرم کننده توقع دارید بسیار تفاوت دارد، حال آن که هیجان های چنان فیلمی را نیز از شما دریغ نمی کند. با این بتمن اگر دنبال سرگرمی باشید ، سرگرم می شوید – اگر به دنبال هیجان باشید ، نفس در سینه تان حبس می شود و اگر بدنبال معنا بگردید ، دست پُر از جا برمی خیزید. تقابل خیر و شر در این فیلم اصلا" سیاه و سفید نیست ، بتمن اشتباه می کند ، ژوکر اشتباه می کند ، بتمن بر حق است ، ژوکر هم ، هاروی دنت (آاِرون اِکهارت) هم ، راشل داوز هم ، و ... شاید شما و من هم !

هیث لجر در نقشی که یک بار در همین سِری توسط جک نیکلسون بازی شده (ژوکر) شاهکار است ، بسیار جلوتر از نیکلسون (شاید در این فضا و اتمسفر بتمن) . درگذشت او به این واسطه در ده ماهِ پیش ضایعه ء بزرگی برای سینمای هالیوود به حساب می آید. سرآمدِ بازیگران این بتمن، اوست.

  [ ۹:۰۴ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب