... از سينما و |
||||||||
Vincent Von Gogh
|
دوشنبه، اسفند ۰۵، ۱۳۸۱ 
تقديم به دوستی که به حق سراغ دنيای زيبای انيميشن را می گرفت در يازدهم آوريل ۱۹۶۴ فريتس فرلينگ و ديويد دو پاتی به سفارش بليک ادواردز برای فصل افتتاحيه و تيتراژ فيلم «پلنگ صورتی» او بيش از صد طرح تهيه کردند .  طرح ها در کف سالن خانه ء ادواردز چيده شدند و بليک در حاليکه روی آنها قدم می زد سرانجام يکی را برگزيد و بدين ترتيب نخستين ظهور پلنگ (دوست داشتنی) صورتی بر پرده ء سينما در فصل افتتاحيه و تيتراژ فيلم کمدی «پلنگ صورتی» با کارگردانی بليک ادواردز شکل گرفت . واکنش تماشاگران نسبت به اين کاراکتر چنان مثبت بود که پلنگ در ۲۷ آوريل ۱۹۶۴ سر از روی جلد مجله ء تايم در آورد .
در پانزدهم آگوست ۱۹۶۴ که قسمت دوم فيلم پلنگ صورتی بليک ادواردز با نام «گلوله ای در تاريکی» به نمايش درآمد ، پلنگ دوباره در عنوان بندی افتتاحيه حضور داشت . در هجدهم دسامبر ۱۹۶۴ نخستين انيميشن کوتاه از مجموعه ء «پلنگ صورتی» ساخته شد ،  و ظرف ۱۵ سال بعد حدود ۱۴۰ کارتون پلنگ صورتی با همراهی تعداد بيشماری از شخصيت های خلق شده ء فرلينگ و دوپاتی ساخته شد . هنری مانچينی سازنده ء تم اصلی و موسيقی های متن «پلنگ صورتی» و پلنگ در فوريه ء ۱۹۶۵ موفق به دريافت سه جايزه ء Grammy شدند ، مانچينی جايزه‌ئ «بهترين ترتيبِ سازها» ، «بهترين ترکيبِ سازها» (ي غير از جاز) ، و «بهترين اجرای موسيقی» (غيرجاز) را در هفتمين جشنواره ء ساليانه ء آکادمی علوم و هنرهای ضبط صدای آلمان از آن خود نمود .
در ۵ آوريل ۱۹۶۵ «پلنگ» اسکار «بهترين موضوع کوتاه انيميشن» را دريافت نموده و هنری مانچينی هم کانديد دريافت اسکار «بهترين موسيقی متن اريجينال» شد . در ۱۲ آوريل ۱۹۶۵ پلنگ برای نخستين بار در «آبراه صورتی» صحبت کرد (هرچند شخصا صامت او را بيشتر می پسندم) . در ۲۱ دسامبر ۱۹۶۵ کاراکتر جديدی بدون حضور پلنگ صورتی در کارتون مجزايی ظاهر شد با عنوان «بازرس» ، اين کاراکتر با موسيقی متن فيلم «گلوله ای در تاريکی» همراهی می شد و براساس مشخصات ظاهری کاراگاه بی دست و پای آن فيلم (پيتر سلرز) طراحی شده بود . در ۲۵ می ۱۹۶۶ «آبی صورتی» ، دومين قسمت مجموعه کارتونهای پلنگ صورتی پخش شد تا کانديد دومين اسکار (ظرف ۲ سال توالی) گردد . در ۲۸ می ۱۹۶۸ «کاراگاه کلوزو»  که بعد ها به پلنگ صورتی مشهور شد (با بازی آلن آرکين در نقش کاراگاه کلوزو) روی پرده آمد ، ولی گربه ء باحالِ صورتی در تيتراژ ِ آن حضور نداشت ! در ۱۹۶۸ شبکه ء NBC شروع به پخش کارتونهای پلنگ صورتی با حضور «پلنگ» ، «کاراگاه» ، و ساير شخصيت های شناخته شده ء اين مجموعه نمود ، هر شنبه صبح يک اپيزود اين مجموعه شامل سه کارتون کوتاه و قطعاتی اضافی که بين اين کارتونها به نمايش در می آمد ، روی آنتن می رفت .
در ۱۸ دسامبر ۱۹۶۸ «رولند» و «رَت فينک» برای نخستين بار ظاهر شدند ، رولند يک جنگجوی در راه حق و حقيقت و اخلاقيات است ، بی نهايت بچه ای خوب ، که بايد با «رَت فينک» (مصداق مجسمِ تبهکاری) و اعمال خلاف او جنگيده و اقدامات او را خنثی سازد . در ۵ مارس ۱۹۶۹ «مورچه» و «آردوارک» (موچه خور) برای نخستين بار خلق شدند ، کارتون های اين دو ماجراهای تلاش بيهوده ء آردوارک ، مورچه خور بی عرضه‌ئ هميشه گرسنه ای است که قصد خوردن مورچه ء فراری و زبلی را دارد . در ۶ آگوست ۱۹۶۹ «وزغ های تگزاسی» : «ال تورو» و «پانچو» پا به ميدان گذاردند ، آنها که به «وزغ های تيگوانا» نيز مشهورند ، وزغ هايی هستند تنبل و احمق که تمام روز خود را به خيالبافی درباره ء غذای محبوبشان «حشره» می پردازند ۰ در ۱۲ نوامبر ۱۹۶۹ کارگردان «پلنگ صورتی» بليک ادواردز با ستاره ء صحنه و پرده های نقره ای ، جولی اندروز ازدواج می کند (حالا کجای اين واقعه به اين تاريخچه مربوط می شود ؟!! ... خودتان يک کاريش بکنيد! من از طرفداران پر و پا قرص اکثر آثار اين دو نفرم !!!) . سوم جولای ۱۹۷۲ مصادفست با ظهور «تندروی آبی» ، مار ِ کند ذهنِ هميشه گرسنه ای که دائما در تعقيب يک سوسک ژاپنی است . در ۱۶ جولای ۱۹۷۳ هم «هوت کلوت» کلانتر دل گنده ء خنگ به جمع شخصيت های کارتونی پا می گذارد . ۲۷ ژوئن ۱۹۷۴ مصادف است با تولد سرکرده ء خانواده ء تبهکارانِ زيرزمينی ، «داگ فادر» . در ۲۱ می ۱۹۷۵ «بازگشت پلنگ صورتی» روی پرده می آيد . در اين فيلم پيتر سلرز ِ «گلوله ای در تاريکی» در نقش کاراگاه کلوزو (پلنگ صورتی) ظاهر می شود ، فيلم در هانسال برنده ء جوايز ِ «بهترين کمدی» و «بهترين هنرپيشه ء مرد» انجمن فيلم بريتانيا می شود .  در سپتامبر ۱۹۷۶ شبکه ء NBC دوباره شوی «پلنگ صورتی» را روی آنتن م فرستد ، شنبه ها صبح ، منتهی اين بار با ۹۰ دقيقه طول برنامه در هر نمايش . در اين مجموعه در کنار پلنگ و کاراگاه ، مورچه و آردوارک ، رولند و رت فينک ، وزغ های تگزاس ، تندروی آبی ، هوت کلوت ، و داگ فادر هم صاحب نقش می شوند . در ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۶ و پس از موفقيت «بازگشت پلنگ صورتی» ، «پلنگ صورتی دوباره ضربه می زند» روی پرده می رود ،  فيلم از نظر منتقدان بهترين فيلم اين مجموعه قلمداد شده ، و هنری مانچينی برای موسيقی آن مجددا کانديد اسکار شده و جايزه ء بهترين فيلم کمدی انجمن فيلم بريتانيا هم به آن تعلق می گيرد . در ۱۹ جولای ۱۹۷۸ هم «انتقامِ پلنگ صورتی» اکران می شود .
در دسامبر ۱۹۷۸ کارتون «کريسمس صورتی» به عنوان نمايش ويژه ء کريسمس پخش مي شود ، نخستين کارتون ويژه و منحصر به خود ِ پلنگ صورتی که در آن تلاش برای يافتن غذا و پناهگاه در زمستان ،  معنای واقعی فصل را به پلنگ می آموزد . در طی سال های ۱۹۷۸ تا ۱۹۷۹ اين بار شبکه ء ABC است که مجموعه ء جديدی از کارتونهای پلنگ صورتی با ۳۶ قسمتِ جديد و به همراه موسيقی ای تازه پخش می کند . در ۲۴ جولای ۱۹۸۰ بهترين و محبوبترين بازيگر نقش کاراگاه کلوزو ، يعنی پيتر سلرز دار فانی را وداع می گويد . در ۱۹۸۱ از فريتس فرلينگ بوسيله ء انجمن فيلم امريکا بخاطر پلنگ صورتی قدردانی می شود . در ۱۷ دسامبر ۱۹۸۲ «ردِ پای پلنگ صورتی» با اعجازِ تدوين و با استفاده از راش های استفاده نشده ء فيلم های قبلی پيتر سلرز و ترکيب آنها با راش های جديدی با بازی ديويد نيون و هربرت لوم بر پرده می آيد . .
در ۱۹۸۲ کمپانی متروگلدين ماير/ بونايتدآرتيستز (MGM/UA) کليه ء حقوق ۱۷۲ کارتون تلويزيونی پلنگ صورتی را می خرد . در ۱۲ آگوست ۱۹۸۳ «نفرين پلنگ صورتی» با بازی تد واس در نقش کاراگاه کلوزو به نمايش در می آيد .  در اول ژانويه‌ء ۱۹۸۴ کارتونهای «پلنگ صورتی و پسران» برای نخستين بار از طريق تلويزيونهای امريکا پخش می شود و در آن برای اولين مرتبه «پينکی» و «پنکی» پسران پلنگ صورتی بر صفحه ء تلويزيون ظاهر می شوند ، اين مجموعه با ۱۳ قسمت پايان می يابد .
در ۱۹۸۸ فريتس فرلينگ به مناسبت ۲۵ مين سالگرد تولد پلنگ صورتی مجموعه طرح هايی از پلنگ صورتی را منتشر می سازد . در ۲۷ آگوست ۱۹۹۳ «پسر پلنگ صورتی» روی پرده می رود ، در اين فيلم روبرتو بنينی نقش پسرِ دست و پا چلفتیِ کاراگاه کلوزو را بازی می کند (اين فيلم را نديده ام ولی اميدوارم به نااميدکنندگی ِ «پينوکيو» ی اخيرش ، اين نقش را بازی نکرده باشد) . در اول ژانويه ء ۱۹۹۳ «نمايش جديد پلنگ صورتی» بر صفحه ء تلويزيونهای امريکا نقش می بندد . پلنگ در تمامی ۴۰ قسمت اين نمايش ِ اپيزوديک (با صدای مت فرووِر) حرف می زند ، واقعا که پلنگِ ناطق قابل تحمل نيست ! در ۱۴ ژوئن ۱۹۹۴ آهنگسازِ معروف خالق تم «پلنگ صورتی» يعنی هنری مانچينی چشم از جهان فرو می بندد . در ۱۹۹۴ باز هم کارتونهای جديدِ پلنگ صورتی . در ۲۶ می ۱۹۹۵ خالق «پلنگ صورتی» يعنی فريتس فرلينگ هم به ديار باقی می شتابد . در ۱۹۹۷ پلنگ سوار بر نوارهای ويديويی به خانه ء دوستدارانش می رود . در آوريل ۱۹۹۹ اثر پای پلنگ صورتی در پياده روی جلوی «تئاتر چينیِ مان» بر سيمان نقش می بندد ، و بدين سان پلنگ اولين کاراکتر کارتونی است که ردِ پای خود را بر پياده روی تاريخی و معروفِ هاليوود باقی می گذارد . از ۲۱ ژوئن ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۰۱ پلنگ به آلمان قدم گذارده و از تلويزيون گرفته تا دروازه ء نورنبرگ را فتح می کند ! از سال ۲۰۰۱ تاکنون هم مجموعه کارتونهای پلنگ صورتی در شبکه ء کارتون انگلستان مداوما روی آنتن است . در آينده ء نزديک درباره ء «پت و مت» برايتان خواهم نوشت و شايد کمی بعدتر ... در باره ء کارل زِمان . پايان [ ۱۲:۳۳ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب سه‌شنبه، بهمن ۲۹، ۱۳۸۱ نوشته های هوشنگ گلمکانی در باره ء مسعود کيميايی (تا ۲۹/۱۱/۱۳۸۱ سه بخش) جدا خواندنی است . سری به وبلاگ فيلم نوشته ها بزنيد . [ ۷:۴۹ بعدازظهر ] پيوند به اين مطلب یکشنبه، بهمن ۲۷، ۱۳۸۱  مسابقه پيش بينی برندگان جوايز اسکار سال ۲۰۰۳ برندگان اسکار سال ۲۰۰۳ در بخش های زير را تا ساعت ۲۴ روز۲ فروردين ۱۳۸۲ ( ۲۲ مارس ۲۰۰۳ ) به وقت تهران پيش بينی کنيد ، مجموع نزديکترين پيش بينی ها به واقعيت برنده مسابقه خواهد بود . جايزه هم برگ سبزی خواهد بود تحفه ء درويش : - در هر نقطه ء ايران یا خارج از ايران VCD فيلم «سگ کشی» يا فيلمی جايگزين به انتخاب برنده (که بدون نياز به مجوز وزارت ارشاد رسما قابل ارسال از طريق پست خواهد بود) . رشته های موضوع مسابقه برای پيش بينی : - بهترين فيلم (Best motion picture) - بهترين کارگردانی (Achievement in directing) - بهترين فيلمنامه ء اريجينال (Original screenplay) - بهترين فيلمنامه ء اقتباسی (Adapted screenplay) - بهترين بازيگر نقش اول مرد (Performance by an actor in a leading role) - بهترين بازيگر نقش اول زن (Performance by an actress in a leading role) - بهترين بازيگر نقش دوم مرد (Performance by an actor in a supporting role) - بهترين بازيگر نقش دوم زن (Performance by an actress in a supporting role) - بهترين فيلم خارجی زبان (Best foreign language film) - بهترين موسيقی فيلم (Music written for motion pictures - Original score) اسامی کانديدها را می توانيد در اين آدرس پيدا کنيد و پاسخ های خود را به ايميل اينجانب ارسال فرماييد . مضمون مسابقه در پيوندی که در گوشه ء سمت چپ و بالای اين وبلاگ قرار دارد ، تا پايان مسابقه در دسترس همگان خواهد بود . منتظر نظراتتان هستم . [ ۱۱:۵۷ بعدازظهر ] پيوند به اين مطلب پنجشنبه، بهمن ۲۴، ۱۳۸۱ 
[ ۹:۵۶ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب چهارشنبه، بهمن ۲۳، ۱۳۸۱ [ ۱۲:۵۲ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب [ ۱۲:۵۱ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب 
همانقدر که خود را دوست داريد ، يکديگر را دوست داشته باشيد آکی کوريسماکی فيلمساز فنلاندی متولد ۱۹۵۷ فيلمسازی را از ۱۹۸۱ بهمراه برادرش ميکا آغاز کرد . او به فيلم های ساده و موجز و حتی الامکان ۹۰ دقيقه ای اعتقاد داشته و فيلم هايی چون «کابوهای لنينگراد به امريکا می روند» (۱۹۸۹) ، و «من يک قاتل حرفه ای اجير کردم» (در ايران : استخدام آدمکش) (۱۹۹۰) را در کارنامه دارد . در «مرد بدون گذشته» از غير انسانی بودن نظام های شهری و ضرورت معاضدت بلاواسطه ء انسانها به يکديگر می گويد و حرکتش به سوی سادگی است . از کمکی سخن می گويد که بدون بهره مندی از مواهب مادی و معنوی کمی و کيفی ، مي توانيم از يکديگر دريغ نکنيم . کوريسماکی در زمان اعطای لباس موسسه خيريه به M ديالوگ صريحی دارد : «خدا بزرگ است ولی بايد به هم کمک کنيم». در فيلم او کارکنان اداری زياده از حد خشک و تاحدی وحشت زده اند و راهنمايی تنها همدل ايشان (زن مسئول استخدام جوشکار) هم ، شکلی ضدارزش و رياکارانه داشته و به کار ِ«سياه» ختم می شود . در عوض مردمی که چندان متمکن و صاحب بضاعت نيستند گشاده دل و دست ترند ، او را در جمع خود پذيرفته و مورد حمايت قرار می دهند و بدين گونه است که M از دنيای مردگان بازگشته و بدون حافظه ، دوباره موقعيتی مناسب در اجتماع اين انسانها يافته و به کمک آنها ابتکار زندگی را در دست می گيرد و به نوبه ء خود محيط اطرافش را بهبود می بخشد . خصوصيات M بسيار دلپذيرست : در جريان آماده سازی کانتينر محل زندگيش برای اقامت ، جوک باکسی (جعبه ء موسيقی ای) را به کمک دوست برقکارش تعميرکرده و برای نواختن موسيقی آماده می سازد . سيب زمينی می کارد (و از بفکر آينده بودن در خصوص مصرف آن می گويد) . دسته ء نوازندگان موسيقی موسسه ء خيريه را به نواختن راک اندرول و ترانه های دلپذير دعوت می کند (و رقص را برای شنوندگان اين دسته ء موسيقی به ارمغان می آورد) . ايرما را می يابد و به او دل می بازد . اين انسانها همه به هم کمک می کنند ، ولی بوروکرات ها و نظام اداری شهری دردسرآفرين است . تا M جوشکاری را بياد می آورد (در آغاز فيلم و زمان مضروب شدنش با درآمدن ماسک جوشکاری از چمدانش با اين گوشه از توانايی های او آشنا شده ايم) ، ماجرا به بانک و افتتاح حساب سوئيس (!) و مصادره ء پول مسدود خود در بانک توسط يک پيمانکار عاصی از نظام شهری و مسلح ختم می شود و قرارگاه پليس ، بازداشت (عليرغم توضيحات زن کارمند بانک) و کجرفتاری افسر پليس ... وکيل دعاوی موسسه ء خيريه و احقاق دشوار حقوق ساده ء يک انسان معمولی (حالا بصرف فراموشی نه يک شهروند !) . M کمی بعدتر به پيمانکار عاصی بانک در ادای انسانی دينی حاصل از پيچيدگی های شهرنشينی کمک می کند ، و چقدر اين دو در موقعيت «گرفتار ناشی از شهرنشينی» خود به يکديگر شبيه اند ، يکی به سبب زد و بندهای بانکی دچار فلج اقتصادی شده (که با قبول رساندن حقوق معوق کارگرانش توسط M ، بلافاصله با گلوله ای که صدای آنرا می شنويم خود را می کشد) و ديگری به سبب ناهنجاريهای اجتماعی و حمله ء سارقان دچار فلج حافظه است ، مشکلی که خود در اجتماعی شدن مجدد او به گواه برخوردهای بوروکراتيک اداری ، مانعی بزرگ بشمار می رود . سرانجام شهرنشينی بهشت موقت M را نيز از هم می پاشد . پليس برای پی بردن به هويت او در روزنامه آگهی داده و همسر او به اين آگهی پاسخ داده است . M در شهری دور همسر دارد ، خانه ء خوشبختی او و ايرما ويران می شود ولی خوشبختانه اتفاقی ساده در گذشته ء مجهول M پايانی خوش را برای فيلمنامه نويس و فيلمساز خيرخواه و ارسال پيامی صميمانه به تماشاگر علاقمند ميسر می سازد . M در گذشته ء خود به پايان رسيده بوده ، در زندگی اجتماعی و خانوادگی هر دو ، قماربازی که همسر خود را به ستوه آورده و سرنوشت آندو به طلاق کشيده شده است . جهنمی که می توانست آن آرامش بهشتی را بر هم زند ، پيش نيامده منتفی می شود . M به نزد ايرما باز می گردد ، در شرايطی که انسانها خود مهاجمين به خود را مجازات می کنند (حمله ء اهالی به ضاربين M) و بر بستر ترانه ای دلنشين آن دو می روند تا با هم بودن را تجربه کنند . کوريسماکی در اين فيلم بشيوه ء روبر برسون کبير ريتمی تند با نماها و تقطيعی موجز دارد . از اغراق و طولانی نمودن سکانس ها و ديالوگ ها پرهيز می کند تا فرم ساختاری فيلم با مضمون و پيام محتوايی آن يعنی دعوت به بازگشت به سادگی و همدلی همگون شود . او از نماهای متعددی در بيان مضمون موردنظرش بهره می گيرد . نگهبان نيمه شب معدن با حقوق ناچيز فقط دو روز کار در هفته ، M را به خوردن آبجو دعوت می کند . پليس محله (مهره از سيستم نظام شهری) کانتينر را به M اجاره می دهد و برای دريافت اجاره بها او را به حمله ء سگ خود تهديد می کند در حاليکه سگ بسيار مهربان است و عاقبت پايبند M می شود . زن ِ همکار ِ ايرما در موسسه ء خيريه که گروه موسيقی را در اجرای ترانه های غيرمذهبی همراهی می کند ، بواسطه ء مرور ايام چهره ء زشتی پيدا کرده ولی صدايش آسمانی است . مسئولين خيريه معتقدند ترانه ها اگرچه مذهبی نيستند ولی خوبند چون باعث رقصيدن و نشاط حاضران می شوند . پيمانکار مهاجم به بانک خشن و عصيانگر است ، ولی دردمند دِينی است انسانی ، و ... ... راستی ... با «گم کردن گذشته» چطوريد ؟ فکر نمی کنيد ممکنست پاک شدن گذشته ، آرامشی بهشتی برايمان به ارمغان بياورد ؟ پايان [ ۱۲:۴۹ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب یکشنبه، بهمن ۲۰، ۱۳۸۱  «بولينگ برای کلمباين» Bowling for Columbine ۲۰۰۲ مشخصات کامل فيلم برنده ء جايزه ء ۵۵ مين سالگرد و کانديد نخل طلای بهترين کارگردانی جشنواره ء فيلم بين المللی کن ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء تماشاگران در جشنواره ء فيلم آتلانتيک سال ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء تماشاگران در جشنواره ء بين المللی فيلم برگن سال ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء تماشاگران در جشنواره ء بين المللی فيلم سن سباستيان سال ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء تماشاگران در جشنواره ء بين المللی فيلم سائوپولو سال ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم تورنتو سال ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم ونکوور سال ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم جنوب شرقی امريکا سال ۲۰۰۳ برنده ء جايزه ء BFCA بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم سراسری امريکا سال ۲۰۰۳ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم شيکاگو سال ۲۰۰۳ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم دالاس سال ۲۰۰۳ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم کانزاس سال ۲۰۰۳ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم فلوريدا سال ۲۰۰۳ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند مفسران ملی فيلم امريکا سال ۲۰۰۳ برنده ء جايزه ء بهترين فيلم مستند اتحاديه ء منتقدان فيلم Online سال ۲۰۰۳ چرا کلمباين ؟!! مايکل مور فيلمسازی است انگليسی تبار ، ساکن شهر فلينت در ميشيگان امريکا ، جايی که اسلحه و فشنگ به سادگی ارزاق عمومی در دسترس مردم است و کمپانی اسلحه سازی لاک هيد در مجاورت آن . زن و مرد اهل اين منطقه معتقد به ضرورت مراقبت از خود بوسيله ء اسلحه ء شخصی هستند و فشنگ با قيمتی بسيار ارزان از هر سوپراستور يا سوپرمارکتی قابل خريد است . در سال ۱۹۹۹ دو نوجوان حدود ۱۷ ساله که خود را جزو «مافيای بارانی پوش» می خواندند ، با سلاح های نيمه اتوماتيک ۱۹ همشاگردی و يک معلم خود را در دبيرستان کلمباين اين منطقه به قتل رسانيده ، عده ء کثيری را مجروح نموده و خود را نيز هلاک کردند . چندی بعد در همين منطقه پسر ۶ ساله ء مادری گرفتار تنگی معيشت و دو شغله که برای اشتغال روزی حدود ۸۰ مايل راه می پيموده با اسلحه ء کمری دايی خود ، دختر همکلاسی ۶ ساله ء خود را به ضرب گلوله از پای در می آورد . در اندک زمانی پس از آغاز فيلم در می يابيم که مايکل مور با دوربين خود قصد تحقيقی مستند در خصوص چرايی رخداد اين وقايع را دارد . اينکه عليرغم فروش آزاد اسلحه در کشورهای مختلف خصوصا کانادا همسايه ء شمالی امريکا ، چرا آمار جنايات مسلحانه در ايالات متحده بنحو غريبی بالا بوده و با ساير کشورهای جهان مثل انگلستان ، آلمان ، کانادا ، و ... تفاوت فاحش دارد ؟ مور رفتار رسانه ها ، خشونت فيلمها ، در دسترس بودن سلاح ، و زمينه های جرم خيزی اين کشورها خصوصا امريکا و کانادا را مورد بررسی دقيق قرار می دهد . در امريکا وحشت بنحوی دائم التزايد به اذهان عام تزريق می شود و وسيله ء بهره برداری اقتصادی و سياسی است . NRI انجمن طرفداران شکار و نگهداری شخصی اسلحه است و با وجود پيش آمد فجايعی چون فاجعه ء دبيرستان کلمباين و قتل دخترک ۶ ساله بدست پسرکی ۶ ساله ، در هر مرحله در حمايت از نگهداری شخصی اسلحه اعضای صاحب نام خود نظير چارلتون هستون (ستاره ء نامدار سابق سينما) را به مدافعه و برپايی جلسات سخنرانی ميفرستد و عجيب است که چنين نام آورانی همچون کوکلوس کلان ها متعصب و خودخواه و بی توجه به منافع و مصالح اجتماعی پا به ميدان می گذارند . مور در نهايت با کمک گرفتن از چند تن از قربانيان معلول فاجعه ء کلمباين ، موفق به وادارسازی سوپراستورهای زنجيره ای «کی مارت» به تعهد عدم فروش سلاح و مهمات در آينده شده و چهره ء باطنا" مخوف نام آورانی چون چارلتون هستون را افشاء می نمايد و به نتيجه ای که ظاهرا بدنبال آن بوده می رسد : سيستم امريکا بواسطه ء تزريق ترس به اذهان عامه در جهت سودجويی های اقتصادی و سياسی و ... و نيز بواسطه ء عجز ناشی از عدم توان تامين اجتماعی ، درست بر عکس جوامعی نظير کانادا که با تلاش در جهت تامين اجتماعی تمامی اتباع خود سعی در بهبود روابط آحاد اجتماع و احترام به حقوق ايشان و تقويت حس احترام بين مردم دارد ، سيستمی است جنايت پرور . جامعه ای که با پرورش و تغذيه ء وحشت و تبعيض ها ، انسانها را ازخويشتن و ديگری دور و بيگانه ساخته و در انزوا به روان پريشی و مخاصمه می کشاند . ارزيابی فوق ماحصل نهايی کار مايکل مور است . مستندی حساب شده و انساندوستانه با اندکی جهت گيری به سود اروپا و کانادا (دست پرورده ء اروپا در شمال امريکا) ، يک کار انگليسی تميز ! مور با دوربين روی دست به سراغ غيرنظاميان دارای مجوز نگهداری اسلحه رفته و از تمرين تيراندازی آنها به سوی بطريهای بولينگ فيلمبرداری می کند ، اشيايی که به صرف شباهت عمده با پيکر انسان (داشتن سر ، گردن ، و تنه) برای تمرين تيراندازی بسيار مناسب بنظر می رسند ! مور در تبيين تاريخی علاقه ء امريکائيان به اسلحه از انيميشنی زيبا ، موجز ، و بسيار گويا در مستند خود استفاده می کند و در ضمن ساخت اين مستند ظاهرا تحقيقی به تبعيض نژادی و وحشت موجود در قدرت طلبی با اسلحه و ... و ... نيز اعتراض می کند . بهرحال اين کار مايکل مور اثريست معتبر و مبين حقايق ، واقعياتی که قابل انکار نيستند . امريکا بايد بهر طريق که شده به خود آيد ، آسايش و آرامشی در آنجا درکار نيست . امريکائيان برای صرفه ء اقتصادی هم که شده بايد ياد بگيرند ترس و وحشت را کنار گذارده و بجای بمب و سلاح ، يکديگر و ساير انسانهای روی زمين را دوست بدارند ! پايان [ ۸:۳۹ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب شنبه، بهمن ۱۹، ۱۳۸۱  «دست خدايی» («دخالت اللهی») يدٌ اللهيه - Divine Intervention ۲۰۰۲ مشخصات کامل فيلم برنده ء جايزه ء فيپرشی و ويژه ء هيئت داوران ، و کانديد نخل طلای جشنواره کن ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء هوگوی نقره ای ويژه ء هيئت داوران جشنواره بين المللی فيلم شيکاگو ۲۰۰۲ برنده ء جايزه ء بهترين کارگردانی از جوايز فيلم اروپا ۲۰۰۲ نظری به معضل فلسطين از منظری داخلی اليا سليمان فيلمسازی است فلسطينی متولد ۱۹۶۰ که در سالهای ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۳ در امريکا زندگی کرده و به تدريس در دانشگاه های آن ديار پرداخته است . او در سال ۱۹۹۴ به تشويق اتحاديه ء اروپا به بيت المقدس رفته تا رشته ء سينما و رسانه ها را در دانشگاه بيت الزيت برپا نمايد . او فلسطين را بعنوان يک فلسطينی از داخل می بيند ، با نگاهی خاص و معترض . به نظر او ، اين اسرائيليها نيستند که چنان قدرتمندند . سليمان هجويه ای ساخته بر آداب و رفتارهای اجتماعی ريشه دار و به روايتی فرهنگ اجتماعی فلسطينيان . بی تفاوتی سنتی ، خودخواهی و لجاجت ، يک پايی ابدی مرغ اين مردم ، و اصرار به تکرار مکرر روزمرگی های يوميه ، ... حتی عادات بد . او در «دست خدايی» سمبليک و موجز با چيدن سراميک هايی (وقايعی) هر چند ريز ولی در کل فراهم آورنده ء يک فرسکِ بزرگ از مردم فلسطين همانگونه که هستند ، عمل می کند . او از برخی دلايل عدم پيروزی فلسطينيان در نبرد با نيروهای اسرائيل می گويد و انصافا" نقدی منصفانه دارد و در اين راه بيانی طناز با ريتمی تند را بکار گرفته است . فلسطينيان در بيت المقدس (اورشليم) به زندگی مشغولند . دشمنی با مسيحيان بوسيله ء تعقيب نمادين سانتا کلاوس پوش کريسمس توسط جوانان فلسطينی بيان می شود ، و مبارزه ء شخصی مردم با صهيونيست ها در واکنش پيمانکار راه سازی فلسطينی که از ماموران اسرائيلی با پرتاب بطری هايی که به زحمت و مداومت و مرارت بر بام خانه اش جمع کرده استقبال می کند ، تجلی می يابد . اما روابط مردم با مردم ، خصلت های مردم در روابط با يکديگر ، و ... به شيوه ای موازی و بصورت تک مضراب هايی کميک طرح می شود : مردی که کيسه زباله های خود را به حياط همسايه پرتاب می کند ، زنی که دائما حياط خانه ء خود را تميز و مرتب می کند ولی هيئت کثيف و آشفته ء حياطش تغيير نمی کند چون آشغالهای نتيجه ء جارو را در وسط حياط می ريزد يا چوبها را در وسط باغچه ء خالی از گل وگياه می سوزاند ، همسايه ای که اتومبيلش را جلوی پارکينگ منزل سليمان پارک کرده و نحوه ء پاسخگويی او به در خواست جابجايی ، سليمان اعتراض خود به اين مناسبات را با کندن پلاک اتومبيل اين همسايه تجلی می بخشد و هجو ادامه می يابد . جوان فلسطينی به نمايش زيبای تواناييهای فردی خود در فوتبال می پردازد ، ولی پيمانکار مبارز بمحض افتادن توپ او بر بامش ، چنانکه گويا از قبل آماده بوده ، توپ فوتبال را پاره می کند . در اعتراض به اين بی مهری ملی تصوير خارج قاب کتک زدن پيمانکار توسط پدر سليمان را داريم ... و متعاقب اين ماجرا اصرار پسر جوان در توپ بازی به همان شيوه و در همان محل را ... گويی بی تفاوتی و لجاجتی بين اين مردم جريان دارد ، به پيرمردان آرام و نظاره گر نشسته بر بام در اين سکانس توجه کنيد . گمشدن دخترک توريست و کمک خواستن او از پليس اسرائيلی و کمک گرفتن پليس از جوانک چشم بسته ء دستگير شده ء فلسطينی ... نحوه ء راهنمايی آنها ... تکرار گمشدگی دخترک و فرار جوانک فلسطينی ... خراب کردن راه بازسازی شده توسط اسرائيليان بوسيله ء پيمانکار و نهايتا در چاله افتادن چرخ اتومبيلی که از آن راه ساخته شده ء پيمانکار (بواسطه ء کمی عرض مورد اعتراض اسرائيليان) می گذرد و ... و ... همه و همه انتقادی است از اين فرهنگ عامه . سليمان زنی فلسطينی اهل رام الله را دوست دارد و به سبب ممنوعيتها ، مکررا او را در پارکينگ مجاور به مقر بازرسی نظاميان اسرائيلی مستقر بين بيت المقدس و رام الله ، در حد فاصل بين دو شهر ، ملاقات می کند . معاشقه ء اين دو تماشای رفتار نظاميان اسرائيلی است با رهگذران ، زن با نگاهی معترض ، هوشمند ، و گويا کاملا واقف به امور و مرد با نگاهی مايوس و شيشه ای ... و دست آخر اين اليا سليمان است که کاری می کند : بادکنکی با تصوير ياسر عرفات را از سقف ماشينش به هوا می فرستد ، انفعال و استيصال اسرائيليان در مواجهه با بادکنک و پرواز و اوج گيری بادکنک بر فراز بيت المقدس و صعود آن تا بلندای مسجدالقدس گويای پوشالی بودن قدرت صهيونيست هاست ، همان ماشين جنگی ای که تانک عظيمش با پرتاب يک هسته ء هلوی سليمان از پنجره ء ماشين به بيرون چونان منفجر می شود . ولی کدام «دست» بايد اين هسته را پرتاب کند يا آن بادکنک را به آسمان بفرستد ، دست مردمی که انفعال آنها را از هر صنف می بينيم يا «دست خدايی» ؟ سليمان و محبوبش به ديدن خانه ء او می آيند ، و زن ... همسايه ء صهيونيست سليمان را می بيند ، هم او که بمب آتشزای فلسطينيان را به سادگی و با کپسول آتش نشانی خاموش می کند و رگبار مبارزان فلسطينی فقط به شيشه های خانه اش آسيب می رساند . او از خانه ء سليمان می رود با نگاهی خشمگين به صهيونيست ها ، نگاهی که بوی مبارزه می دهد . همان نگاهی که سليمان در بازگشتی سرخورده از واکنش انفعالی هموطنانش نسبت به رفتار نظامی اسرائيلی به صهيونيست متعصب اتومبيل کناری در پشت چراغ قرمز می اندازد . ظرافت ساختاری و قريحه ء طناز سليمان به گونه ای کاملا يکدست و با توازن در سراسر فيلم جاريست ، هر سکانس و بخش فيلم مفهومی جداگانه ولی مکمل موضوع اصلی را دارد . سليمان با مضمون نواری که با وسواس در زمان نگاه به صهيونيست پشت چراغ قرمز انتخاب می کند ، گونه ای نوگرايی رفتاری را علاج می داند ، با اعتراضش به خصلت بی تفاوت و خودخواه فلسطينيان ، نوعی وفاق و تجديدنظر رفتاری ملی را لازم مي داند و در نهايت معتقد به حرکت است و خروج از انفعال ... از تصوير ثابت خارج شدن و حرکت کردن ... و معتقد است اگر چنين حرکتی صورت پذيرد می تواند خاصيتی فوق تصور و پيروز داشته باشد . او عامل اين تصحيح و حرکت را «دست خدا» می نامد . سليمان در سکانس ماقبل آخر ، زمانی که نظاميان اسرائيلی کاملا هماهنگ و موزون با سلاح های فوق مدرنشان در ميدان تيز به سوی تصاوير ثابت دختر مبارز فلسطينی (کاملا سمبوليک : زن به مثابه زايندگی ، چفيه به مثابه فلسطينی بودن ، و اقتدار به مثابه قدرت مردم و ...) شليک می کنند ، ميزانسنی کميک و در عين حال بسيار قدرتمند و رسا می آفريند . آنجا که دخترک عرب که باز بصورت تمثيلی همان محبوب سليمان است (و بعد از ترک خانه ء سليمان و عشق شخصی اش ، ديگر به ديدار سليمان نيامده و حالا در هيئت محبوب ملت فلسطين ظاهر می گردد) چون نينجايی تمامی سلاح ها و قدرت نظامی (نماد هليکوپتر) صهيونيست ها را منهدم می سازد ، آنجا که گلوله های اسرائيليان چون تمثال قديسی در آسمان سر او را در ميان می گيرند و آنجا که سپر آينه وار او چون بومرنگی برگرد فرمانده ء اسرائيلی گشته و هليکوپتر دشمن را نابود می کند ، همانجا که سنگهای فلاخن انتفاضه ء او تمامی نظاميان دشمن ِ مسلح و منظم را هلاک ساخته و نقش پرچم ِ فلسطين را بر خاک ترسيم می کند . کارگردان در عين اين حرکات ، طنز خود را نيز حفظ می کند تا به يکپارچگی اثر آسيبی نرسد . سليمان در پايان فيلم پس از مرگ پدر که نماد سخت سری (و نه سر سختی) ديرينه ء فلسطينی هاست - به گواهی ايستادن های مکرر در برابر دوربين در کنار ماشين ، در زمان جوشکاری ، در تماشای کارت پستالها در آشپزخانه ، در سيگار کشيدن (سکانس کشيدن سيگار توسط تمامی افراد حاضر در بيمارستان واقعا بی نظير و به مفهوم اصرار اين ملت به تکرار عادات حتی بد خصوصا در بدترين شرايط است) و ... - در کنار مادر به گونه ای نمادين منتظر می ماند ، منتظر به درجه ء انفجار رسيدن ديگ زودپز تحمل ملتش . اين انتظار کی به سر خواهد آمد ؟ راستی چه چيزی مايه ء غلبه و استيلای اسرائيلیان صهيونيست است ؟ زرادخانه هايشان ؟ جمعيت کثيرشان ؟ يا ... کيسه های زباله ای که فلسطينيان به خانه ء هم می اندازند ؟ ... يا اتومبيلی که در برابر پارکينگ منزل همسايه پارک می کنند ؟ ... يا انفعالی که در مواجهه با ماموران صهيونيست بروز می دهند ؟ ... يا مبارزه ای که امثال پيمانکارها بدان مشغولند ؟!! پايان [ ۱:۴۰ بعدازظهر ] پيوند به اين مطلب دوشنبه، بهمن ۱۴، ۱۳۸۱  بيست و يکمين جشنواره ء فيلم فجر 21st Fajr Film Festival ۱۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۸۱ ۲۱ مين دوره ء جشواره ء فيلم فجر از ۱۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۸۱ در تهران و شيراز برگزار می شود . اگرچه فرصت پيگيری مستمر آن را ندارم ولی اولا" بواسطه ء محوريت اصلی سينما در اين وبلاگ و ثانيا بواسطه ء وجود عده ای فيلم خوب در بخش های مختلف آن با ارائه ء پيوند به برخی از سايت های سينمايی که الحق پوشش خوبی را تدارک ديده اند ، سعی می کنم تا شما عزيزان خواننده ء اين وبلاگ را از طريق پيوندهای مذکور به اطلاعات روزمره ء جشنواره ء بيست و يکم هدايت کنم . جالبست که در آغاز قرن بيست و يکم و عليرغم وجود مديومی با عنوان اينترنت هر چه جستجو کردم سايت رسمی ای برای خود جشنواره در تهران نيافتم و فقط سايت جشنواره در شيراز را پيدا کردم که با بازبينی مختصر ، متوجه ضعف ساختاری و اطلاع رسانی آن می شويد . بهرحال پر کارترين سايت های سينمايی در اين ارتباط ايران آکتور (iranactor.com) ، دريای نور (daryaye-noor.com) ، فيلم و سينما (filmandcinema.com) ، و ۳۰ نما (30nema.com) هستند . بخش های مختلف جشنواره عبارتند از : - بخش مسابقه ● سينمای ايران ● سينمای بين الملل ● فيلم های مستند (چشم واقعيت) ● فيلم های کوتاه سينمای ايران ● فيلم های کوتاه سينمای بين الملل ● فيلم هاي اول - بخش خارج از مسابقه ● نمايش های ويژه ● جشنواره جشنواره ها ● زنگ سينما ● مهمان ● افغانستان از نگاه سينماگران ايران ● 10 فيلم ساز بزرگ قرن ● بخش بزرگداشت - هنرمندان داخلی - هنرمندان خارجی ● بخش انتخاب مردمي ● بخش سمينارهاي تخصصي - صدا و صداگذاری ديجيتال - بازاريابی و فروش فيلم در عرصه جديد - فيلم های مستند برنامه ء سينماهای نمايش دهنده ء فيلم های جشنواره را هم که به مرحمت سايت ايران آکتور تدارک شده ، تا پايان جشنواره در بخش سمت چپ و بالای اين وبلاگ (زير بخش ارسال نظرات و در داخل کادر زرد رنگ) ملاحظه خواهيد کرد . اخبار روزمره ء جشنواره را می توانيد در سايت «۳۰ نما» و «فيلم و سينما» ملاحظه کنيد . سايت «۳۰ نما» با بخش های "امروز با جشنواره" ، "فردا با جشنواره" ، "خبرهای کوتاه" ،"گزارش/يادداشت" ،"روزنگار جشنواره" ، و بهمراه "عکسهای روز" و سايت «فيلم و سينما» در دو بخش فارسی و انگليسی با بخش های "خبر" ،"گفتگو" ،"گزارش" ،"يادداشت روزانه" ،"يادداشت فيلم ها" ،"گزارش تصويری" ، و "گالری عکس" به پوشش خبری جشنواره مشغول می باشند . اميدوارم بتوانيد فيلم های مورد علاقه تان را بی کم و کاست ببينيد ، هرچند چندان از اين بابت خوشبين نيستم . ولی از تماشای فيلم هايی چون «مرد بدون گذشته» (کريسماکی) ، «بولينگ برای کلمباين» (مور) ، «مداخله ء الهی» (سليمان) ، «پينوکيو» (بنينی) ، و ... ، و از همه مهمتر «بيخوابی» (نولان) نمی توان چشم پوشيد ، تا نظر شما چه باشد . * - اين مطالب صرفا بعنوان اطلاع رسانی تقديم شده و از طريق زحمات دوستان سايت هايی که در بالا به آنها اشاره شد فراهم گرديده است . ضمن عرض خسته نباشيد به اين دوستان ، فضای جشنواره ای خوبی را برايتان آرزو می کنم . * - ضمنا خبر خوشی که توام با آغاز اين جشنواره اعلام شد ، آغاز مجدد انتشار نشريه ء «سينمای نو» است . روز يكشنبه، سی و هفتمين شماره مسلسل نشريه سينمای نو كه ويژه نامه بيست و يكمين جشنواره فجر است ، منتشر شد. در اين شماره كه روی كاغذ گلاسه و به قيمت ۸۰۰۰ ريال منتشر شده جليل اكبری صحت (صاحب امتياز و مدير مسوول و سردبير سينمای نو) ، انتشار مجدد اين نشريه را نويد بخش راهی تازه در تداوم انتشار اين نشريه دانسته است. شهريور ماه گذشته انتشار هفته نامه سينمای نو متوقف شده بود . شماره بعدی سينمای نو در نوروز ۱۳۸۲ منتشر خواهد شد. تماشا خوش [ ۲:۵۷ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب |
|||||||
 |
||||||||
