قاعده بازی
مايكل كين در "بيانيه"
اثر نورمن جويسون - سال ۲۰۰۳
مايكل كين بازيگری است كه از دهه ۱۹۵۰ تابحال در بيش از ۱۰۰ فيلم حضور داشته و بی ترديد دراكثريت بالايی از اين فيلم ها نقش خود را به كمال ايفا نموده است . بالشخصه تماشاگر فيلم های بسياری از او بوده ام و به تجربه دريافته ام كه به ندرت فيلم بدی از او را شاهد خواهم بود ، به همين دليل به راحتی به تماشای فيلم های قديم و جديد او می نشينم . او در كنار آل پاچينو ، رابرت دنيرو ، جين هاكمن ، ادوارد نورتون ، و ... بسياری از بازيگران حال حاضر بسادگی می توانند دليل تماشای فيلم هر كارگردانی باشند ... هر كارگردان و هر فيلمی .
جديدترين اثری كه از اين بازيگر كهنه كار و توانا شاهد بوده ام ، "بيانيه" ﴿The Statement﴾ ساخته سال ۲۰۰۳ نورمن جويسون است . تريلری نه چندان كوبنده ﴿از نظر داستانی و دراماتيك﴾ با سوايق بسيار ارجحتری مثل "عابر پياده" ماكسيميليان شل يا "جعبه موسيقى" كوستا گاوراس كه فقط به لحاظ بازی سر مايكل كين قوام می يابد .
كين در بيانيه درنقش جنايتكاری جنگی گريخته ء از عدالت و بجا مانده از حكومت ويشی فرانسه از دوران اشغال نازی هاست . او عامل اعدام ۷ يهودی بوده كه به كمك كليسای كاتوليك و در پوشش "شواليه های سنت مرى" در اختفا بسر برده و حالا از طريق يك قاضى و ارتش فرانسه از يك سو و گروهى مايل به قتل و ساكت سازی وی از سوی ديگر ، تحت تعقيب قراردارد .
داستان فيلم همان گونه كه گفته شد داستان تازه ای نيست و جويسون باسابقه هم كار بخصوصی در ايجاد هيجان و تعليق در روند پيشرفت داستان انجام نمی دهد ، ولی كين شاهكار است . او گاهی مضطرب و وحشتزده ، گاهی مهاجم ، گاهی دچار ضعف پيرى ، زمانى وحشتزده از مكافات الهی و مذهبی ، گاهی سرپا همچون يك يوزپلنگ ، و زمانی سفاك همچون يك گرگ در حمله و هميشه تيزهوش و مسلط ظاهر مى شود . كين دراين فيلم چنان پير بروسارد را تصوير می كند كه تماشاگر به زحمت می تواند مجازات او را بپذيرد ، در عين حال فقط هنگام احساس خطر و حمله ء او به قاتلين حرفه ای در تعقيبش يا مواجهه با همسرش است كه چهره ء يك فرد قادر به جنايت و خيانت را عرضه می دارد ، چهره ء خبيثی كه همسرش ﴿شارلوت رمپلينگ﴾ در ملاقات كوتاه با او به تماشاگر معرفی می نمايد .
ديدن اين فيلم ، بهرحال جذاب ، مايه كسالت و خستگى تان نخواهد شد . تماشاى آن را به شما توصيه می كنم .
