با ترومن ، به سوى فيجى
شايد خيلى استثنايى پيش بيايد كه هربار در برخورد با يك فيلم منقلب شويد . "ترومن شو" براى من اين گونه است . هربار احساس مى كنم كه در ذره ذره ء اين اثر جزئيات بيشترى مى يابم كه برايم مطبوع است . در بازى ها ، در كارگردانى ، در جلوه هاى ويژه ، در دكورسازى ، در فيلمبردارى ، در ... ، و در ... ، و بالاتر و والاتر از همه در فيلمنامه . به نظرم اندرو نيكول در "ترومن شو" ظرافت و ذكاوت يك نابغه را به كار گرفته ، اين اندازه تعبير و كنايه و استعاره در تاروپود يك اثر واقعا" استثناست .
يك چيز را خوب مى دانم ، وقتى اثرى اينچنين تاثيرى بر انسان بگذارد بى شك جزو بهترين آثار زندگى او مى شود . "ترومن شو" از بهترين آثار سينمايى زندگى من است . بى شك .
... و چه جالب است آن كه بعنوان اداى دين متقابل احساس مى كنم بايد در باره آن بنويسم ! چرا ؟ روشن است ، نيكول و وير من ِ مخاطب را درگير كرده اند .
"ترومن شو" را ديديد ؟
