... از سينما و |
||||||||
|
سه‌شنبه، آبان ۲۷، ۱۳۸۲
کارگردان : پل توماس اندرسون ارزش گذاری : ۲/۱ *** مشخصات کامل فيلم فقط کمی عشق ... بنظر شما معجزه نيست ؟ َبری ايگان (آدام سندلر) مرد جوان و مجردی است غيرعادی . تحت نفوذ هفت خواهر ، بشدت خجالتی ، صاحب کاری شخصی و جمع وجور ، و بشدت تنها . درون گرا و بدور از اجتماع . تحميل خواسته های خواهران و انزوای شخصی او را بشدت قابل انفجار کرده ، او به راحتی به مرز جنون می رسد ، در طفره از اعمالش به دروغ متوسل می شود ، و ... بسيار ساده و صادق است و از اين حيث اکثر اوقات از مرز بلاهت می گذرد ولی نه ديوانه است نه ابله . روزی ناگهان به لنا (اميلی واتسون) بر می خورد ، زنی که ظاهرا" برای تعمير اتومبيلش به تعميرگاه همسايه ء بَری مراجعه کرده ، ولي در واقع دوست يکی از خواهران اوست که آمده تا شخصا او را ببيند . در برخوردهای بعدی بری عاشق لنا می شود ، و عشق قدرتی است غيرقابل انکار ... بری که در تماسی از سر سادگی و تنهايی با زنان پاسخگوی تلفنهای اروتيک دچار دردسر "حق السکوت بگيری" شده در مواجهه ء با عشق قدرتی شگرف می يابد و ... «پانچ درانک لاو» * اثر جديد کارگردان «شبهای بوگی» و «ماگنوليا» است . يک رومانس-کمدی متفاوت . همانگونه که در گزارشات جشنواره ء کن پارسال آمده بود ، بازی آدام سندلر غيرعادی است ، اصلا از ژستها و گاف های ابلهانه ء «پسر سقا» و «بابای بزرگ» در آن اثری ديده نمی شود . اين سندلری است که بدون ميميک های لوس صورت و جوکهای بيمزه ء لفظی با سادگی ِ شخصيتِ بَری شمارا به خنده واداشته يا متأثر می سازد . اندرسون نيز در اين قالبِ رومانس ِکميک چنان درام انسانی و روانشناسانه ای را حکايت می کند که حيرت انگيزست . بَری ساده ، پريشان ، خجول ، و تنها ، در پی اشتباه تاکتيکی مديريت فروش يک شرکت پودينگ سازی آرزويی دور و دراز برای هجرت و سفر در سر دارد . در واقع ناخودآگاه به معجزه ای برای فرار از آن جهنم آرام می انديشد ... ولی معجزه به پای خود سر می رسد : عشق . لنای تنها او را می شناسد و می پذيردش ، با دروغهايش ، با صداقت هايش ، و با عشقش ... و بَری زمان به زمان پيشرفت می کند و بهبود می يابد . خشم جنون آسايش در منتهای درجه و در اوج احساس قدرت کنترل می شود و دروغ ها با سرعت فزاينده به اعتراف و صداقت می انجامند . او سفری از دروغ به صداقت را با عشق تجربه می کند و اين بزرگترين معجزه ای است که می تواند برای يک انسان اتفاق بيفتد . سناريوی نوشته ء اندرسون خود کاريست استثنايی . چنين مضمونی شايد بارها  در فيلم هايی نظير «چارلی» رالف نلسون (۱۹۶۸) و «اويکنينگز» پنی مارشال (۱۹۹۰) مطرح شده باشد ، ولی قالب همه ء اين آثار بيشتر ملودرام و رقت انگيز بوده و تابحال چنين نتيجه گيری ای از اين مضمون نشده است . اندرسون در جای جای فيلم به کمک اتالوناژ (رنگ پردازی لابراتواری) با ظهور رنگ آبی بر نماهای بری و لنا و شناور ساختن نماها در رنگ يا با کاربرد اينسرت های رنگارنگِ يک يا چند نمايه ، به نحوی بديع حس ِ عشق و زيبايی تأثير صداقت را بر پرده کشيده ، تصويرسازی هايی که در مقوله ء هنرهای نمايشی به جرأت می توان آنها را بديع قلمداد کرد .
موسيقی فيلم نيز از دوگانگی شاخص و منحصر بفردی برخوردار است ، در بخش های نيمه ء اول فيلم نواهای بريده بريده با سازهای زهی به شدت استرس روانی و درماندگی روحی بَری را روايت می کند (خصوصا در بخش های مکالمه ء روسپی تلفنی و باج خواهی او يا مطالبه ء جايزه ء بَری از شرکت فروشنده ء پودينگ) و در بخش های نيمه ء دوم تم های رومانتيک و دلنواز عاشقانه را داريم که به آرامش رسيدنِ بَری را گواهی می دهند . سکوت غالبِ موسيقی در بخش اول فيلم نيز برای روايت پيرنگ و پس زمينه ء زندگی بَری و گزارش گذشته و شخصيت شغلی ، خانوادگی ، فردی او موجه و منطقی است . فيلمبرداری و ديگر بخش های فيلم خصوصا تدوين با آن ريتم و سرعتِ مناسب و نامحسوسی که دارد بی آنکه حس شوند ، تماشاگر را بی وقفه و خستگی به پيگيری داستان هدايت می کنند. در خاتمه با حسی خوب و آماده برای درکِ انسانهايی چون بَری و رفتارهای صحيح در زندگی از جا بر می خيزيد . «پانچ درانک لاو» فيلم خوبيست برای «سينما درمانی» . سينما درمانی را بخاطر داريد ؟ __________________________________________________________________ * آهنگ اين نام از ترجمه ء فارسی اش يعنی عباراتی نظير «عشق ِسرمستِ از پانچ» يا «عشق ِ منگ» يا هر اصطلاح تحت اللفظی ديگر دلپذير تر است ، چه Punch در لغت به معنای نوعی مشروب ميوه ء بسيار سبک است که مست شدن با آن مضحک می نمايد ، و احساس می کنم که عشق انسان مست شده با Punch دقيقا همانيست که منظور اندرسون بوده است . [ ۲:۲۶ قبل‌ازظهر ] پيوند به اين مطلب |
|||||||
 |
||||||||
